Crescendo heeft het daarna even moeilijk. De muzikaalleider van het jeugdkorps, Rens van Duijn, stopt met zijn activiteiten voor de vereniging. Een opvolger is er niet waardoor het jeugdkorps ophoudt met bestaan. Ook de dirigent moet noodgedwongen stoppen door een verhuizing en is niet eenvoudig te vervangen. Tot overmaat van ramp komt ook nog de voorzitter van de vereniging te overlijden. Crescendo zelf verandert ook en stopt met marcheren op straat. Het wordt een ‘zittende’ vereniging. Halverwege de jaren zestig is het ledental gehalveerd. Ook het publiek is veranderd. Zonder de zichtbaarheid van een op straat marcherend orkest is het moeilijk om de mensen hun huis uit te krijgen om te komen luisteren naar een concert, in plaats van thuis televisie te kijken.